පොළොන්නරුව යුගය
අනුරාධපුරය ලංකාවේ ප්රථම අගනුවර වූ අවධියෙහි පොළොන්නරුව (පුලස්තිපුර) කඳවුරු නුවර නමින් හැඳින්විණ. ඊට හේතු වුයේ පොළොන්නරුව උතුරින් අනුරාධපුර අගනුවර හා දකුණින් මාගම උප අගනුවරත් අතර සුරක්ෂිත ස්ථානයක පිහිටා තිබිමයි. පොළොන්නරුව, උතුර හා දකූණ සම්බන්ධිත මාවතේ පිහිටි බැවින් අනුරාධපුර හා මාගම අතර සංස්කෘතිකමය ඒකාබද්ධතාවක් ඇති කළ සංධිස්ථානයක් විය. 10 වන සියවස අවසානයේ එල්ල වූ දකුණු ඉන්දීය චෝළ ආක්රමණය අනුරාධපුර රාජධානියේ අවසානයට හේතු විය. දශක අටක් පමණ කාලසීමාවක් තුළ "ජනනාථ මංගලම්" නමින් පොළොන්නරුව ලංකාවේ ii වන රාජධානිය බවට පත්විය. සියවස් දෙකකට නොඅඩු කාලපරිච්ඡේදයකට සීමාවූ පොළොන්නරුව යුගය තුළ පාලකයෝ 16 දෙනෙක් පොළොන්නරුවේ බලයට පත් වූහ. ලීලාවතී රැජිණ තෙවරක් පාලන තන්ත්රය හිමිකර ගත්තාය. මේ යුගයේ ආර්ථික හා සංස්කෘතික වර්ධනය අතින් I වන විජයබාහු, I වන පරාක්රමබාහු සහ නිශ්ශංකමල්ල රජවරු විශිෂ්ඨ සේවයක් කළහ. |
ඡායාරූප ගැලරිය : පොළොන්නරුව යුගය |